Week 8.2: Paasweekend

Kia Ora!

Hier dan het gevreesde weekend ;)

Vrijdag tasje ingepakt en om 1 uur zijn we (Franka, Pilou, Marieke, Avi en ik) met de auto vertrokken richting Tongariro. We kwamen al vrij snel in de file terecht, helaas. We kwamen uiteindelijk net voor het donker aan bij het hostel, dus we wilde ff snel inchecken en dan richting de bergen voor het uitzicht in het laatste beetje daglicht. Helaas ging ook het inchecken niet zoals gepland.. Er stond namelijk op de website dat je dekbedden en dergelijke kon huren, en aangezien we met z'n 5en in een auto moesten was er niet echt meer plek voor dekbedden in de auto, en wilde we dus bij het hostel de dekbedden huren. Dit bleek echter niet meer te kunnen omdat ze net het laatste dekbed hadden mee gegeven.. Super kut, want het was echt koud.. Er lagen nog een paar wolle dekens maar die wilde ze ons eerst ook niet mee geven omdat we daar toch niet zo veel aan zouden hebben, alsof zo'n deken niet beter is dan helemaal nix.. Uiteindelijk toch die dekens mee gekregen gelukkig. Toen we weg wilde lopen zeiden 3 meisjes achter ons in de rij dat zij een kamer hadden met dekbedden en dat ze eigen slaapzakken mee hadden, dus we mochten hun dekbedden hebben, jeej! Toen richting bergen gereden in het laatste beetje licht, even gekeken waar we de volgende dag zouden gaan lopen (zie foto's). Terug bij het hostel hebben we nasi gemaakt en toen op tijd naar bed. Het bed was echt niet fijn, de matras was mega dun en de helft van de latten van m'n latten bodem waren aan een kant los en konden niet meer vast worden gezet. Daarnaast snurkte er een aantal, dus ik heb geen oog dicht gedaan die nacht. 

Zaterdag vroeg op, want om 8 uur zou ons vervoer naar de Tongariro Crossing vertrekken! Doordat ik zo goed als niet geslapen had die nacht was ik misselijk en had ik hoofdpijn, waardoor ik absoluut geen honger had. Met veel moeite een halve boterham met pindakaas naar binnen gewerkt, lekker begin van de crossing :p De Tongariro Crossing is een alpine trektocht van 19,4 km lang met 1100 m hoogteverschil. Het is de mooiste dagtocht van Nieuw Zeeland en hij staat in de top 10 dagtochten van de wereld. Een mooie tocht dus! Helaas heb ik er niet veel van mogen zien :(

's ochtends viel het weer nog wel mee, het was wel bewolkt maar het was ten minste droog. Het eerste deel van de tocht was nog vrij vlak, we stegen zo'n 250 m over 3,5 km. Volgens de route mocht je hier zo'n 1-1,5 uur over doen en wij (Pilou en ik, want de rest was al een stuk vooruit gelopen) hebben er 1 3/4 uur over gedaan, omdat we een paar keer moesten stoppen om kleren uit te trekken en om Pilou d'r blaren van (nieuwe) pleisters te voorzien. Na een tijd in de file te hebben gestaan voor de wc gingen we door met deel 2 van de tocht.

Dit deel heet met recht de Devil's Staircase! Wat een ramp was dat :p 300 m stijgen over 1 km via traptredend ie ze hadden aangelegd 'om het makkelijker te maken'.. Niet dus :p De treden zijn net te hoog en het zijn er veel te veel, doe mij maar gewoon een bergwand om tegenop te klimmen ;) We hebben regelmatig moeten stoppen om op adem te komen en om de beentjes een beetje te ontzuren. Voordat we al die trappen begonnen stond er een bord met de vraag of je goed voorbereid was qua kleding, weer en fitheid. Nou, 3 keer nee, maar we zijn toch doorgegaan. We hebben nog op het punt gestaan om te stoppen en om te keren, maar ik eigenwijs (ja echt! ;) ) en als ik besloten heb dat ik die crossing ga doen, dan zal ik 'm uitlopen ook! Halverwege kwamen we Marieke tegen, dus we zijn gezellig met z'n 3en doorgelopen. Na 1,5 uur zijn we boven gekomen (terwijl er 40 min tot 1 uur voor stond) en konden we gelukkig een stukje (ong 1 km) vlak lopen, het eerste stuk van het 3e deel van de alpine tocht.

Helaas was het weer op dit moment van niet zo goed naar zwaar beroerd gegaan, hele harde wind (wk 7-8) en bewolking (waar we dus in liepen ondertussen) met regen. Hier zijn m'n spiertjes  wel weer tot rust gekomen, klaar voor de volgende klim. Deze klim was niet echt meer via een pad, maar voornamelijk zelf je weg naar boven zoeken, hier en daar met behulp van kettingen. Dit is hoe ik gewend ben door bergen te lopen en deze klim ging dus ook een stuk makkelijker, ondanks dat het weer 250 m klimmen was over minder dan 1 km. Het weer was zo beroerd, dat we helemaal ingepakt (lees met thermo shirt, fleece, windstopper, buff, muts en regenjas met capuchon) het nog koud hadden. Het waaide zo hard dat we regelmatig even moesten stoppen om een stuk rots vast te houden of elkaar vast moesten houden om niet van de max 1,5 m brede richel naar beneden te waaien de diepe krater in. De krater was overigens niet te zien door de dikke wolk waar we in liepen. Helemaal boven had de wind echt z'n topsnelheid bereikt, wat best spannend was, iedereen stond daar aan elkaar vasthoudend in de hoop dat de wind weer een beetje ging liggen. Toen dit niet gebeurde zijn we maar in een treintje, elkaars tassen vasthouden voor stabiliteit, door geschuifelt. Helaas dus niets gezien van het mooie uitzicht wat ons beloofd was :(

Toen op naar deel 4 van de tocht, naar beneden richting Blue lake, dat was ook weer een uitdaging! Het was erg stijl, en niks geen rotsen, gewoon vulkaanzand, dus bij iedere stap die je zette gleed je minstens die afstand door naar beneden. Best spannend over zo'n smalle richel:p Ben een paar keer uitgegleden, dus ik kwam bij de emerald lakes aan met een bruine kont;) Beneden aangekomen trokken de wolken een beetje weg waardoor we gelukkig toch snel een blik konden werpen op de emerald lakes voordat alles weer dicht trok :) En toen snel weer verder met deel 5 van de tocht.

Een stukje verderop (en een weer een stukje klimmen) lag the Blue Lake, die we ook even snel konden zien. Meer dan een paar seconden was het niet, want toen begon het pas echt te regenen. Hier heb ik dus helaas ook geen foto van. Na ff snel wat te eten naar binnen te hebben gewerkt zijn we maar snel doorgelopen, op naar deel 6 van de tocht.

Vanaf dit deel zou het alleen maar afdaling zijn maar dat viel nog tegen. Af en toe zat er ineens weer een vrij stijle klim in, die nergens op een kaartje stond. Onze beentjes sputterden dan ook een beetje tegen hier :p Het weer ging van regen naar ineens open naar weer regen. We hebben dus af en toe wel een beetje uitzicht gehad gelukkig :) Ook zagen we de vulkanische activiteit (de vulkaan was op level 1 op dat moment), wat wel tof was :) Toen we bij de Ketetahi hut aankwamen hebben we nog even gezeten en wat gegeten. Toen verder met deel 7, het laatste deel van de tocht.

We hadden er ondertussen al weer 450 m daling en totaal zo'n 12 km opzitten. Op dit punt denk je dat je er bijna bent, en vergeleken met wat je al gehad hebt hoef je ook niet zo veel meer (grootste deel heb je gehad en het is alleen nog maar dalen vanaf hier), maar toch is die 7,5 km en 650 m dalen dan nog best veel :p Vooral als je zere voeten hebt (zoals Marieke) of grote blaren hebt (zoals Pilou) is die laatste 2 uur nog best zwaar. Het laatste uur was door het bos, wat heel anders, maar toch zeker ook mooi was :) Uiteindelijk kwamen we na ff minder dan 8 uur bij het eindpunt, super trots dat we toch hebben doorgezet en hem uit hebben gelopen, ondanks het shitweer, bijna geen ontbijt en amper wat gegeten onderweg:) (En sneller dan de 8,5 uur die ervoor staat! ;) ) Toen de bus terug naar het hostel gepakt en daar lekker in de hottub gesprongen :) Daarna uit eten geweest (lekker een burger met friet :p) en toen lekker tukken! 

Nja, tukken is niet veel van gekomen. Ondanks de vermoeidheid heb ik toch het grootste deel van de nacht wakker gelegen door het gesnurk en het slechte bed. Pilou werd om 6 uur ook wakker dus toen zijn we maar lekker een kop thee gaan drinken, kijkend naar de mensen die zich klaar maakten om die dag de tocht te gaan lopen! Toen uiteindelijk zelfs Franka op was en klaar om weg te gaan zijn we rond 10u vertrokken richting Taupo.

Zondags stond er namelijk nog wat op het programma: SKYDIVEN!! Om 11u stonden Marieke en ik klaar bij Taupo Tandem Skydiving. We hadden mazzel, we hadden niet alleen goed weer, maar er was ook nog een aanbieding dat we een gratis upgrade van het pakket konden krijgen dat we wilde hebben! Nu hebben we dus een memorystick met zowel foto's en een video van de handycam als van een 2e springer met een camera, een exit foto, een sweater en een buff. Het skydiven was echt zoo tof! Eerst een kwartier met een klein vliegtuigje tot 15000 ft stijgen, tot ver boven de wolken. Vervolgens ging eerst de cameraman buiten het vliegtuig hangen en toen ging je zelf met je instructeur richting uitgang, hij zat nog binnen en ik hing al buiten, dat was wel ff spannend :p En toen zonder waarschuwing vielen we voorover, een paar koprollen door de lucht om vervolgens horizontaal door de lucht te zweven. Op dit moment mocht ik m'n harnas loslaten om de vrije val te voelen. Echt super tof! Mega mooi uitzicht over het meer en Taupo. Na een minuut vrije val werd de parachute opengetrokken en hing je met nog best een klap ineens verticaal in de lucht:p Na zo'n 5 minuten zweven (waarbij ik zelf mocht sturen :D) zijn we helaas alweer geland. Echt een super ervaring wat ik graag nog een keer ga doen! (Sorry vriendlief en familie:$) Voor wie het wil zien, hier is mijn val!: https://youtu.be/snLbayk2MIk

Na het skydiven zijn we richting huis gegaan. Onderweg nog gestopt bij Huka Falls, een vrij brede, maar verder niet heel bijzondere waterval, en Redwood's Forrest, waar wat grotere bomen staan, maar wat verder ook niet heel spannend was. 's Avonds eindelijk weer in 'm'n eigen bed' terug. Zelfs dit beroerde bed was na dat hostel een verademing :p

Maandags gezellig met Merel naar de Auckland Zoo geweest, waar we EINDELIJK Kiwi's hebben gespot! Naast kiwi's natuurlijk nog een heleboel andere dieren, vooral lokale beestjes. Mooie dierentuin, genoeg ruimte voor de beestjes en in elk verblijf was een waterval te vinden zodat er altijd vers stromend water was:) 's avonds gezellig met Sophie (m'n Duitse huisgenootje) en Elizabeth uit eten geweest en toen vrij op tijd naar bed, want helaas zat het lange weekend er weer op en moeten we dinsdag weer gewoon te werk :( 

Al met al dus een mega druk weekend gehad, maar hele toffe dingen gezien en gedaan. Wat zullen we volgend weekend eens gaan doen? :p
 
See ya!